اثر مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر بر کاهش انتشار کربن (با تأکید بر انرژی‌های بادی و خورشیدی)

ذبیحی, سیدمحمدقائم; اکبری, فاطمه; صالح نیا, نرگس

doi:10.22080/jeem.2023.4527

اثر مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر بر کاهش انتشار کربن (با تأکید بر انرژی‌های بادی و خورشیدی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری علوم اقتصادی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

³ دانشیار گروه اقتصاد، دانشکده علوم ادرای و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

10.22080/jeem.2023.4527

چکیده

انرژی‌های تجدیدپذیر توانایی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHG) را دارند؛ اما در مطالعات قبلی کم‌تر به نقش آن‌ها با تأکید بر دو منبع انرژی بادی و خورشیدی در قالب یک پژوهش کاربردی توجه شده است. ازاینرو، پژوهش حاضر به دنبال بررسی نقش مصرف سرانه انرژی‌های تجدیدپذیر، انرژی‌های بادی و خورشیدی در کاهش انتشار سرانه کربن (CO2) با بهره‌گیری از رویکرد بسیار جدید و تازه مدل‌سازی رگرسیون کوانتایل بر کوانتایل (QQR) در بازه زمانی سالانه 1990 الی 2021 و برای کشورهای گروه 7 (G7) است. رویکرد اقتصادسنجی QQR به بررسی نحوه تأثیرگذاری نامتقارن چندک‌های مصرف سرانه انرژی‌های تجدیدپذیر، انرژی‌های بادی و خورشیدی بر کمیت‌های انتشار سرانه CO2 با ارائه یک چارچوب کافی برای درک ساختار وابستگی کلی، می‌پردازد. نتایج حاصله مبین آن است که استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و به‌ویژه‌ انرژی‌های بادی و خورشیدی به‌عنوان جایگزینی برای منابع انرژی‌های سنتی (انرژی‌های فسیلی) می‌توانند منجر به کاهش قابل‌توجهی در انتشار کربن شوند. به صورت دقیق‌تر می‌توان به این مهم دست یافت که مصرف سرانه انرژی‌های تجدیدپذیر و مصرف سرانه انرژی‌های بادی و خورشیدی بر انتشار سرانه کربن در تمامی کشورهای گروه هفت و در تمامی کوانتایل‌های (0.05 تا 0.95) تأثیری منفی داشته است، اگرچه در برخی از کوانتایل‌ها این ارتباط منفی ضعیف‌تر بوده است. بدین ترتیب، لزوم توجه به سیاست‌های توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و نو و ارائه راهکارهایی جهت تأثیرگذاری بیش‌تر بر کاهش انتشار CO2 در محیط‌زیست از اهمیت بالایی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات